خود فریبی نکنیم

  روش جدید دیپلماسی ایران در پرونده هسته ای هم محاسنی دارد و هم معایبی .

قصد ندارم الان محاسن و معایبش را بشمارم ( انشاله باشد برای فرصتی دیگر ) اما چرا آقای ظریف و دوستانشان سعی وافر دارند تا به مردم ایران این نکته را بقبولانند که اوباما اصلا اهل فرمول های خشن نیست ، اصلا طرفدار جنگ و تحریم نیست و دوست دارد با روش دیپلماتیک مساله ایران هسته ای را حل کند و فقط بخاطر بدست آوردن دل صهیونیست ها الکی ژست کابوها را گرفته  که مثل قبل ایران را تهدید می کند ؟

به سخنرانی اخیر آقای اوباما دقت کنید :
" با توافق ژنو برای اولین بار در یک دهه اخیر پیشرفت برنامه هسته ای ایران را متوقف کردیم . در 6 ماه آینده اطلاعاتی از ایران بدست خواهیم آورد که قبلا آنها را نداشتیم . ایرانیها اجازه نخواهند داشت ذخایر اورانیوم خود را افزایش دهند وباید کاهش دهند . پس چرا با وضع تحریم های جدید این وضع را خراب کنیم ؟ اگر ایران به خواسته ما عمل نکند خودم با کنگره همراهی خواهم کرد و اینکار بسیار سریع خواهد بود . اون موقع برگرداندن همه چیز به وضع اول کار اساسی است و فشار سخت تری می توان آورد . حتما در این 6 ماه تحریم های اصلی مثل بانکی و نفتی حفظ خواهد شد و من نخواهم گذاشت تحریم ها کند شوند . ایرانی ها تردید نداشته باشند که اگر در این 6 ماه به نتیجه نرسیم تحریم های جدید و سخت تر وضع خواهد شد . با توافق ژنو توانستیم ایران را در مسیری قرار دهیم که خلاف ایدئولوژی اش هست و در مسیری است که برایش دلچسب نیست ."

اوباما صراحتا میگوید بالاخره بعد از یک دهه موفق شدیم ایرانیها را وادار به عقب نشینی کنیم بعد شاه بیت حرفش اینه : پس چرا با وضع تحریم های جدید این وضع را خراب کنیم ؟

کسانیکه دوست دارند تفسیر های آقای ظریف را قبول کنند چگونه این صراحت لهجه آقای اوباما را برای خود هضم می کنند ؟ عدم وضع تحریم ها از سوی اوباما نه بخاطر روحیه متعادل ترش درمقابل افراطیون کنگره بلکه بخاطر خباثت و هوشمندی اش در زدن ضربه ای کاری تر به ایران است . خودتان را بگذارید جای اوباما ! دشمنی سر سخت و مقاوم دارید و او را تحت فشار می گذارید که بالاخره مجبور به نرمش و کوتاه آمدن از حقش می شود . حاضر است بر سر حقش با شما معامله کند . چه پیروزی بزرگتر از این ! آیاحاضرید یکمرتبه وسط معامله یک سیلی محکم حواله گوشش کنید تا مذاکرات را رها کند و به موضع قبلش برگردد؟
تحریم های جدیدی که جناب اوباما مدام از وتو کردن آن دم زده و قند را در دل برخی ساده دلان ایرانی آب می کند حکم همان سیلی محکمی را دارد که موجب برهم زدن بازی می شود . استراتژی این است : فعلا تا می شود باید با تهدید به جنگ و تهدید به تحریم های شدید از ایرانیان نادم و ترسو باج گرفت . اگر اتفاقی هم افتاد و بازی بهم خورد و عمر توافقات بسر رسید چه بهتر ! تحریم ها را شدیدتر می کنیم همان چیزی که کنگره و صهیونیستها می خواهند .
به این می گویند بازی دو سر برد ! چه مذاکره کنند و چه نکنند چیزی را از دست نداده اند و خیلی چیزها بدست آورده اند که با خرج دهها میلیون دلار و دهها سال کار جاسوسی و خرابکاری نمی تواستند به آن دستیابند .

نمی دانم آقای روحانی چه نقشه ای برای تهدید قاطع اوباما (ایرانی ها تردید نداشته باشند که اگر در این 6 ماه به نتیجه نرسیم تحریم های جدید و سخت تر وضع خواهد شد) کشیده اند ؟ تحریم های جدید هیچ جور با قول و وعده های انتخاباتی ایشان جور در نمی آید ، آنهم از نوع بسیار شدیدش ! آیا خدای ناکرده جناب رییس جمهور حاضر است برای عدم تحقق تهدیدات اوباما نرمش بیشتری بخرج داده و امتیازات با ارزشی را خرج کند ؟ اگر ایشان در استراتژی خود تجدید نظر نکند تنها یک راه دارد و آن دامن زدن به تحریم هراسی در جامعه از یک طرف و بزرگ نمایی موفقیت های تیم دیپلماسی در افکار عمومی از طرف دیگر است تا نه تنها مردم را راضی نگه دارد بلکه بر عملکرد خود سرپوش بگذارد.